انا وصلاة التراويح

أولا أنا أنتقلت من المكان اللى كنت عايشه فيه وطبعا روحت عشت فى مكان تانى
فى نفس البلد أكيد
عايزين كده نصحصح مع بعض عشان الكلام ده كلام مهم
المهم مش ده اللى انا جايه أتكلم عنه أنى مشيت من مكان لمكان لاء خالص
اللى أنا عايزه أقوله أن لما كنت فى بيتنا القديم كنت طبعا والحمد لله بروح أصلى التراويح فى المسجد
بس هناك على الرغم من أن المكان كان منطقه شعبيه زى ما بيقولوا وغير هنا خالص
كانت كل معالم الاولفه بين الناس ممسوحه باستيكه من النوع الجامد جدا
يعنى منفضفاها اخر حاجه
محدش كان بيطلع من المسجد يقول للتانى كل سنه وأنت طيب ولا حتى جوه المسجد
ولا رمضان كريم ولا أى حاجه من الحاجات الحلوه اللى تاخد القلب دى
كانت صلاة التراويح زى اى صلاه تانيه بصليها فى بيتنا
لما جيت فى المكان اللى انا عايشه فيه هنا دلوقتى لقيت العكس تماما
مع ان الناس بتقول على المنتطقه دى منطقه راقيه ومحدش فيها له علاقه بحد
وكل واحد فى حاله وقافل على نفسه بابه
انا ملقتش كده
من أول يوم جينا فيه هنا جم ناس من جيرانا رحبوا بينا
ولما روحت عشان أصلى التراويح حسيت أن أحنا بجد فى رمضان حسيت بالحاجات اللى محستهاش من زمان اوى
نتقابل اودام المسجد ونسلم على بعض وندخل سوا ونقف جمب بعض فى الصف ونخلص صلاه نطلع نلاقى الناس واقفه بتسلم على بعض
وكل واحد يقول للتانى كل سنه وانت طيب ورمضان كريم
والحلو أوى بقا أنى شوفت اكتر من أب واخد زوجته واولاده ورايحين يصلوا فى المسجد
أد أيه حلو الجو الاسرى ده فى رمضان وكمان فى صلاة التراويح
والولاد الصغيرين وهما ماشين مع بابا وماما ورايحين المسجد طبعا حاجه كده تخليك تدمع وتاخد قلبك
فعلا حسيت أن ده رمضان وبروحانيات حلوه أى فى المكان ده
كل سنه وانتوا طيبين ورمضان كريم